โนรา หรือ มโนราห์ เป็นศิลปะการแสดงประจำท้องถิ่นภาคใต้ของประเทศไทย และได้รับการยอมรับว่าเป็นศิลปะการแสดงที่มีอัตลักษณ์ และเอกลักษณ์ที่สะท้อนความเป็นชุมชนท้องถิ่นของภาคใต้   โนรามีพัฒนาการมาอย่างยาวนาน มีความเจริญรุ่งเรืองและมีการเปลี่ยนแปลงควบคู่ไปกับการเปลี่ยนแปลงของชุมชน ประวัติของโนราจากหลักฐานของคำบอกเล่า ตำนานบทกาศครู มีแหล่งกำเนิดอยู่ในพื้นที่บริเวณลุ่มน้ำทะเลสาบสงขลา ครอบคลุมพื้นที่จังหวัดสงขลา พัทลุง และนครศรีธรรมราช โนรามีพัฒนาการมาจากศิลปะการแสดงขั้นสูง หรือ นาฏกรรมของราชสำนัก ค่อยผสมผสานกับวัฒนธรรมในท้องถิ่น จนพัฒนารูปแบบเป็นเอกลักษณ์เฉพาะของท้องถิ่นภาคใต้ และแพร่กระจายออกไปสู่ชุมชนอื่น ๆ รวมทั้งการปรับปรุงและเปลี่ยนแปลงมาจนถึงปัจจุบัน 

วันที่ 15 ธันวาคม 2564 ที่ประชุมคณะกรรมการระหว่างรัฐบาลว่าด้วยการสงวนรักษามรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ (Intergovernmental Committee for the Safeguarding of the Intangible Cultural Heritage: ICS-ICH) ครั้งที่ 16 มีมติให้ขึ้นทะเบียน “โนรา” หรือ “Nora, Dance Drama in Southern Thailand” ในบัญชีรายการตัวแทนมรดกวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ของมนุษยชาติ (Representative List of the Intangible Cultural Heritage of Humanity – บัญชี RL) ภายใต้อนุสัญญาว่าด้วยการสงวนรักษามรดกวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ ค.ศ. 2003 (2003 Convention for the Safeguarding of the Intangible Cultural Heritage) ขององค์การการศึกษา วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ หรือยูเนสโก โดย “โนรา” เป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ขององค์การยูเนสโกลำดับที่สามของไทย